Pedicure podologiczny jest połączeniem pedicure pielęgnacyjnego z odpowiednio dobraną metodą usuwania poszczególnych zmian patologicznych skóry, (często bolesnych, uniemożliwiających prawidłowe funkcjonowanie kończyny) powstałych w wyniku deformacji kostnych, chorób dermatologicznych czy defektów wynikających z działania czynników zewnętrznych np. źle dopasowanego obuwia.
Poza odpowiednio dobraną kuracją gabinetową pacjent uzyska odpowiednie wskazówki, które w przyszłości pomogą zapobiec powstawaniu na skórze bolesnych zmian. Proponuję również wykonanie indywidualnych do potrzeb ortez/wkładek, które zapobiegają pogłębianiu się stanów patologicznych kończyny.
Kurzajki czyli brodawki zwykłe są efektem zarażenia się wirusem brodawczaka ludzkiego. Typową lokalizacją dla tych zmian skórnych są stopy oraz ręce. Mogą sprawiać ból przy chodzeniu. Nie wolno ich rozdrapywać, bo się rozsiewają.
Wirusem HPV można łatwo się zarazić poprzez kontakt z zainfekowaną osobą lub z przedmiotem, którego dotykała. Układ immunologiczny nie zawsze sobie radzi z kurzajkami. Zdarza się, że je szybko niszczy, lecz często potrzebne jest dłuższe leczenie.
Odcisk to zaburzenie procesu wzrostu komórek oraz rogowacenie głębszych warstw skóry, które przyczyniają się do narastania twardej masy keratynowej powstałej na skutek tarcia. Na powstanie odcisków wpływ ma wzrost ciśnienia tętniczego, złe ukrwienie tkanek, nieprawidłowo wyprofilowane obuwie oraz deformacje kostno-stawowe stóp. Odciski, w przeciwieństwie do modzeli posiadają rdzeń. Najczęściej występują na śródstopiu oraz pomiędzy palcami.
Modzele to warstwy masy rogowej, rozległe, powierzchowne zrogowacenie przypominające „korę drzewa”, twarde, bez rdzenia wewnątrz. Najczęściej występują na powierzchni przodostopia i są dobrze odgraniczone od zdrowego naskórka. W trakcie chodzenia dają nieprzyjemne uczucie pieczenia. Modzele mogą również występować na palcach.
Leczenie odcisków i modzeli
W przypadku trwałego usuwania odcisków i modzeli metody domowe często zawodzą. Należy zwrócić szczególną ostrożność na ogólnodostępne „plastry na odciski”, gdyż często powodują długo gojące się rany.
Tylko wizyta w gabinecie podologicznym oraz odpowiednia pielęgnacja w domu przynosi wymierne efekty. Niezmiernie ważne jest rozróżnienie odcisku od brodawki przez podologa. Specjalista nie tylko usunie uciążliwy odcisk, czy modzel, ale również zastosuje odciążeni, aby zmiana nie powstała na nowo. Nigdy nie osiągniemy poprawnego efektu terapeutycznego jeżeli nie zabezpieczymy miejsc uciskanych po zabiegu.
Rogowacenie to schorzenie, które ma podłoże genetyczne- następuje uszkodzenie genu odpowiedzialnego za produkcję keratyny. Objawy często zajmują całą powierzchnię stóp lub dłoni. Skóra jest twarda w kolorze żółtowoskowym, podzielona szerokimi bruzdami. Rogowaceniu ulegają również paznokcie. Wszystkie procesy rogowacenia powstają w miejscu podparcia stopy lub w miejscach najbardziej obciążonych w przypadku deformacji kostnych. Proces ten jest utrwalany przez noszenie nieodpowiedniego obuwia, które ustawia szkielet kostnych w niewłaściwym położeniu.
Leczenie nadmiernego rogowacenia stóp
Kto ma ten problem powinien zgłosić się do specjalisty. Podczas wizyty podolog dokładnie ogląda stopy, nogi, sprawdza jak układają się w trakcie chodu. Zrogowacenia usuwane są w trakcie ustalonego, regularnego programu pielęgnacyjnego. Zrogowaciałego naskórka nie usuwa się naraz, w trakcie pojedynczego zabiegu. Nadmierne usunięcie naskórka może spowodować pogorszenie stanu stóp, gdyż pacjent będzie odczuwał duży dyskomfort związany z naciskiem na odsłonięte warstwy naskórka. Po zabiegu podolog nakłada na stopę odciążenie. Nigdy nie osiągniemy poprawnego efektu terapeutycznego jeżeli nie zabezpieczymy miejsc uciskanych po zabiegu. Na początku zabieg wykonuje się co 2-3 tygodnie, później czas ten się wydłuża. Zaleca się również stosowanie odpowiednie preparatów lecznicze w domu.
Zespół pękających pięt
W przebiegu nadmiernego rogowacenia pięt mamy do czynienia z hyperkeratozą. Jest to anormalne zagęszczenie wierzchnic warstw naskórka, stanowiące naturalną reakcję obronną organizmu. Badania wykazały, że kończyny dolne są narażone na liczne zaburzenia ze strony pracy układu tętniczego i żylnego, konsekwencją czego jest uszkodzenie wegetatywnych zakończeń nerwowych gruczołów łojowych oraz potowych. Sprawia to, że zaburzona jest fizjologia poszczególnych warstw skóry, nie otrzymują one odpowiedniej ilości płynów i lipidów. Rogowacenie występuje najczęściej w miejscach najbardziej obciążonych: na piętach, w obszarach proksymalnych stawów stóp i na zewnętrznej krawędzi podeszwy. Do nadmiernego rogowacenia pięt mogą się przyczyniać: skłonności osobnicze, zbyt twarda podeszwa butów, zachwiania równowagi hormonalnej, reumatyzm, cukrzyca, zaburzenia pracy wątroby i nerek, nadwaga, niedobory witaminowe, głównie wit. A, ułożenie szkieletu kostnego. Nadmiernemu rogowaceniu i pękaniu pięt może towarzyszyć infekcje grzybicze i alergie skórne.
Pęknięcia wilgotne powstają głównie na skutek nadmiernej maceracji skóry, która może być spowodowana długotrwałym poceniem lub długotrwałym kontaktem w wodzie. Często współistnieje z zakażeniami bakteryjnymi.
Pęknięcia suche spowodowane przez zmniejszone lub zaburzone wydzielanie łoju i potu, co prowadzi do uszkodzenia płaszcza hydrolipidowego skóry, przyspieszenia utraty wilgotności i zmniejszenia elastyczności skóry.
Leczenie pękających pięt
Częstym błędem w przypadku Zespołu Pękających pięt jest domowe ścieranie naskórka, które nie likwiduje przyczyny dolegliwości, a często ją pogłębia. Stosowanie preparatów zastępczych, w postaci balsamów do ciała, także nie wpływają na poprawę naturalnej bariery ochronnej skóry.
Jeżeli chcemy skutecznie rozprawić się z problemem pękających pięt, najlepiej udać się do specjalistycznego gabinetu podologicznego. Specjalista oceni równowagę hydro-lipidową naszej skóry, jeśli jest zachwiana, zdefiniuje powód choroby, wykona odpowiedni zabieg i zastosuje preparaty lecznicze. W pierwszej kolejności usunie nadmierną ilość skóry rogowej zgodnie z przebiegiem linii papilarnych przy pomocy skalpela lub dudka, a następnie odpowiednim frezem zamknie pory skóry. W zależności od rodzaju i wielkości rozpadlin dobierze odpowiedni opatrunek lub maskę na koniec. Po zabiegu podolog nakłada na stopę odciążenie. Nigdy nie osiągniemy poprawnego efektu terapeutycznego jeżeli nie zabezpieczymy miejsc uciskanych po zabiegu. Zabieg jest bezbolesny i w większości przypadków przynosi natychmiastowy efekt. Podolog może dodatkowo zalecić stosowanie kremów przeciwdziałających pękaniu skóry i podpowie jak pielęgnować stopy w domu.
W zależności od rodzaju pęknięć należy zgłosić się na kontrolę i co 4-6 tyg. powtarzać zabieg w celu wyeliminowania ewentualnych nawrotów.
Nadmierna potliwość stop jest wzmożonym wydzielaniem potu objawiające się ogólnie lub częściowo. Najczęściej związana jest z osobniczą skłonnością do wzmożonego wydzielania potu niezależnie od czynników atmosferycznych. Często ma podłoże emocjonalne. Wpływ na pocenie się stóp mają również używki, zwłaszcza alkohol i nikotyna. Inną przyczyną nadmiernej potliwości jest nadczynność tarczycy, okres menopauzy, czy cukrzyca.
Grzybica stóp i grzybica paznokci
Na infekcje narażone są osoby, które przebywają w ciepłych, wilgotnych i ciemnych pomieszczeniach, oraz te, które korzystają z publicznych saun, basenów i ośrodków sportowych, pracownicy kopalń, hut, pralni, murarze, policjanci i żołnierze, czyli wszyscy, którzy w czasie pracy lub uprawiania wybranej dyscypliny sportowej silnie się pocą, korzystają z ogólnodostępnych natrysków, a także ci, którzy chodzą boso po dywanach i wykładzinach hotelowych czy noszą ciężkie, sznurowane, opinające kostkę buty.
Wyróżnia się trzy główne odmiany grzybicy stóp:
Grzybica stóp międzypalcowa
Jest najczęstszą postacią grzybicy stóp. Zmiany lokalizują się w przestrzeniach międzypalcowych stóp (najczęściej III i IV przestrzeń), gdzie grzyby znajdują znakomite warunki bytowania, w związku z dużą wilgotnością oraz podwyższoną temperaturą. Dominuje złuszczanie, maceracja naskórka i pęknięcia. Pod zmacerowanym naskórkiem widoczne są ogniska rumieniowe. Powierzchnia zmian jest często wilgotna, o kolorze biało-szarawym. Zdarza się, że zmiany rozprzestrzeniają się poza okolice międzypalcowe, obejmując również powierzchnie palców. Nierzadko grzybica stóp międzypalcowa jest źródłem zakażenia płytek paznokciowych stóp. Zmianom skórnym często towarzyszy świąd. Choroba czasem może mieć przebieg ostry, bolesny.
Grzybica stóp potnicowa
Występują ogniska zgrupowanych pęcherzyków z treścią surowiczą na tle rumienia, umiejscowione najczęściej na podeszwach stóp. Pęcherzyki zlewają się, pękają i następnie złuszczają.
Grzybica stóp złuszczająca
Ma wybitnie przewlekły przebieg. Charakteryzuje się rumieniowymi zmianami z nadmiernym rogowaceniem, o suchej, jakby przysypanej mąką powierzchni. Zmiany te obejmują nierzadko całe podeszwy i mogą przechodzić na powierzchnie boczne stóp, a czasami nawet na ich grzbiety. Ze względu na to, że przypominają kształtem mokasyny, ten rodzaj grzybicy stóp zwany jest również grzybicą mokasynową. Nie zawsze występuje świąd.
Leczenie grzybicy stóp lub paznokci
Najskuteczniejszą metodą leczenia grzybicy jest farmakologia. W tym celu podolog pobiera materiał do badania mykologicznego, na podstawie którego rozpoznawany jest rodzaj grzybicy i dobierane jest odpowiednie leczenie doustne. Podolog jednocześnie oczyszcza zmienioną chorobowo płytkę paznokciową.
Wrastający paznokieć (unguis incarnatus) – nadmierny wzrost boczny płytki paznokcia, powodujący odczyn zapalny ze strony wału paznokciowego. Dotyczyć może każdego palca, najczęściej jednak palucha. Główną przyczyną wrastania paznokci są zaburzenia mikrokrążenia w przebiegu różnych chorób naczyniowych, jak i niewłaściwa technika ich obcinania. Zła pielęgnacja polega na zbyt krótkim obcinaniu paznokci, pozostawianiu ostrych lub postrzępionych krawędzi, czy zbyt głębokim wycinaniu bocznych krawędzi płytki. Wszystko to powoduje, że zmniejsza się odległość pomiędzy bocznymi wałami okołopaznokciowymi a paznokciem, co w efekcie powoduje zaginanie się jego bocznych krawędzi, i tym samym wrastanie. Ryzyko choroby zwiększa się także po urazach palucha i noszeniu źle dopasowanego obuwia.
Przyczyny dziedziczenia wrastających paznokci to: długie palce stóp, zaburzenia wzrostu paznokcia, szeroka czy zagięta płytka paznokciowa, taka jak w przypadku paznokcia z podwichniętymi brzegami czy paznokcia łyżeczkowatego.
Wrastaniu paznokci sprzyjają też zmiany ortopedyczne, takie jak: deformacje palców, paluch koślawy, wady postawy typu stopa koślawa, płaskostopie lub nieprawidłowa motoryka chodu. Nadwaga jest kolejnym czynnikiem sprzyjającym wrastaniu paznokci i co ciekawe może dotyczyć kobiet w ciąży.
Podstawowymi kryteriami pozwalającymi na rozpoznanie wrastającego paznokcia są: obrzęk, zaczerwienienie i bolesność wałów okołopaznokciowych. Początkowo ból stwierdza się przy dotyku, następnie występuje ból ciągły. W miarę wrastania paznokcia w otaczające tkani miękkie, pojawia się nasilenie zmian zapalnych i w konsekwencji może dojść do powstania zmian zwanych „dzikim mięsem”. Taki nie leczony stan może doprowadzić do zakażenia bakteryjnego i grzybiczego, a następnie zanokcicy.
Leczenie wrastających paznokci
Klamra Ora to drutowa klamra dwuczęściowa wykonana ze stli chirurgicznej. Po wykonaniu haczyków mocujących klamrę w wałach paznokciowych wykonuje się ramiona pasywne. Po odpowiednim ich zaktywowaniu łączy się je, a łączenia zakleja niewielką ilością akrylu. Można ją aplikować w miejscu wrastania. Należy zmieniać ją co 4-6 tygodni w zależności od przypadku, co daje możliwość monitorowania postępów terapii.
Metoda Adriana Arkady to innowacyjne urządzenie do odbudowy, a zarazem kształtowania paznokci wrastających. Kostka Arkady jest urządzeniem zbudowanym z wielu elementów wykonanych ze stali nierdzewnej, które stykają się bezpośrednio z ciałem i mogą być poddawane sterylizacji. Gwarantuje to 100% higieny i bezpieczeństwa.
Zadaniem Kostki Arkady jest wyprostowanie paznokci, dużych i małych, a także paznokci u rąk. Idealnie prostuje paznokcie cienkie (np. u dzieci, młodzieży z dużymi stanami zapalnymi), jak również grube i rurkowate.
Kostka Arkady:
- służy do przywracania właściwego kształtu paznokciom,
- natychmiastowa pomoc dzieciom, które unikają tym samym nakładania klamer metalowych,
- prostuje wrastające delikatniejsze (cieńsze) paznokcie (bardzo szybko widoczny zadowalający efekt),
- do prostowuje grubsze płytki paznokci skręcone i zwinięte,
- wyrównuje ubytki paznokci nadając poprawny wygląd i tor wzrostu płytki,
- od samego wzrostu paznokcia (macierzy) koryguje jego dalszy kształt,
- nadaje pożądany kształt paznokciom zniekształconym po interwencjach chirurgicznych,
- umożliwia cukrzykom uniknięcia tworzenia się ran i amputacji palców,
- zabieg nieinwazyjny, niemal bezbolesny, po którym jest się od raz czynnym zawodowo,
- metoda alternatywa do zabiegu chirurgicznego,
- nie przeszkadza w codziennym chodzeniu,
- natychmiastowy komfort dla pacjenta,
- zachowawcza metoda charakteryzująca się niewielkim odsetkiem nawrotów,
- niski poziom bólu osiąga się bez zastosowania środków znieczulających.
Rekonstrukcja oraz korekcja paznokci
Najczęstszą przyczyną uszkodzenia płytki paznokciowej jest uraz mechaniczny, proces chorobowy, podrażnienie paznokci źle dopasowanym obuwiem. Uraz mechaniczny paznokci typu uderzenie, przytrzaśnięcie, przygniecenie może powodować powstanie krwiaka, uszkodzenie macierzy czy odsłonięcie łożyska. Co w konsekwencji prowadzi do oddzielenia się paznokcia od łożyska (onycholiza).Rekonstrukcja paznokci w takich przypadkach jest bardzo ważna, ponieważ kierunkuje jego wzrost i zapobiega deformacji, zabezpiecza łożysko paznokcia przed wnikaniem drobnoustrojów.
Zabieg polega na naniesieniu żelu światłoutwardzalnego przez podologa na oczyszczoną uprzednio powierzchnię płytki paznokciowej. Żele w swoim składzie zawierają środki przeciwgrzybicze w celu protekcyjnym. Nie można jednak tego zabiegu traktować jako leczenie. Często stosowany jest przy grzybicy paznokcia, gdy usuwana jest większość zrogowaciałych mas paznokcia zagrzybionego, jako zabezpieczenie przed wrastaniem w wały nowo odrastającego zdrowego paznokcia.
Zabieg nie jest bolesny i daje bardzo dobry efekt kosmetyczny. Paznokcie nadają się również do malowania.
Zgrubiałe paznokcie, przerost paznokci
Choroba paznokci, zwana również szponowatością. Objawia się znacznym przerostem oraz wydłużeniem płytek paznokcia, które dodatkowo ulegają zgrubieniu. Wskutek choroby, paznokcie zaczynają zakrzywiać się do wewnątrz (tworząc tzw. „baranie rogi”), przyjmują kolor ciemnobrązowy i ulegają zmatowieniu. Przerost płytki paznokciowej jest najczęściej spotykany w przypadku palucha, jednak zdarzają się przypadku przerostu wszystkich paznokci. Choroba ta częściej dotyka paznokcie u stóp. Przerost płytki jest chorobą często spotykaną u osób starszych. Płytka staje się tak gruba, że przycięcie paznokci staje się niezwykle trudne.
Przyczyną przerostu płytki paznokciowej są:
- częste urazy mechaniczne, ucisk obuwia
- zaburzenia odżywiania paznokcia
- choroba towarzyszy również w niektórych przypadkach cukrzycy.
Leczenie przerostu płytki paznokciowej
Ze szpotawością paznokci ciężko jest poradzić sobie domowymi metodami. W takim przypadku zwykłe cęgi do paznokci mogą się okazać nieskuteczne. Podolog w swoim gabinecie ma odpowiednie narzędzia, które skutecznie uporają się z twardymi, zgrubiałymi paznokciami. Dzięki takiemu zabiegowi paznokciom zostaje nadana odpowiednia estetyka, jak również dolegliwości bólowe podczas chodzenia ulegają zredukowaniu.
